Urodzona w 1922 roku w Łodzi.

„Oprawcy. Słowo „moralność” nie ma tu zastosowania. Kimkolwiek by byli i jakikolwiek byłby ich emblemat, oprawcy nie znają moralności. To, co ludzkie w człowieku, zanika. Nie istnieją żadne zasady. Pozostaje bestialstwo. Młody żołnierz niemiecki zabija w getcie żydowskie niemowlę rozbijając mu główkę o mur.” Alina Margolis

Pochodziła z rodziny zasymilowanych żydowskich lekarzy. Jej matka Anna prowadziła w getcie warszawskim dziecięcy oddział gruźliczy. W lecie 1942 r. w trakcie masowych deportacji, aby oszczędzić cierpień swoim podopiecznym podała im morfinę. Alina uczyła się w getcie w szkole pielęgniarskiej. Na ulicach getta i w pracy szpitalnej widziała codzienne rezultaty wyniszczającej polityki okupanta. Stopniowy upadek i dehumanizacja miały oprawcom ułatwić przeprowadzenie masowego mordu w niedalekiej przyszłości, stopniowo oswajać ich z myślą, że nie mają do czynienia z ludźmi.

Alina kilkakrotnie wychodziła z getta na „aryjską stronę” i brała udział w powstaniu warszawskim w 1944 r.

Po wojnie została pediatrą i aktywnie działała chroniąc życie dzieci w konfliktach zbrojnych w ramach organizacji „Lekarze bez granic”.