Różnorodność staży zagranicznych, stypendia

„Jest Moc! Działam bo, lubię. I działam, bo czuję, że warto…” (str. 19)

„Mają po dwadzieścia kilka – trochę ponad trzydzieści lat. Pochodzą z dużych miast i z małych miejscowości, skończyli różne kierunki studiów, mają odmienne marzenia i aspiracje. Część z nich mieszka za granicą, ale nie traci kontaktu z Polską. Łączy ich jedno: rzeczywistość nigdy nie była im obojętna. Od lat, niektórzy odkąd pamiętają, interesują się tym, co dzieje się wokół nich, a jeśli uważają, że trzeba coś zrobić, zmienić, nie czekają, aż ktoś zrobi to za nich, tylko sami biorą się do pracy. Wierzą, że nawet ludzie o bardzo różnych poglądach i ze skrajnie odmiennych środowisk są w stanie porozumieć się i zrobić coś razem. Są pewni, że różnorodność i wielokulturowość są źródłem siły i inspiracji, że można być jednocześnie patriotą dnia codziennego i czerpać pełnymi garściami z historii i tradycji. Są przekonani, że nawet jednostki mogą wiele zmienić i swoim życiem udowadniają, że to prawda.” (str. 19)

Mowa o aktywistkach i aktywistach, którzy współtworzą sieć absolwentów Humanity In Action Polska, czyli środowisko ludzi, o różnych poglądach politycznych, pochodzeniu, statusie społecznym, których łączy to, że „nie jest im wszystko jedno”.

Rozwijanie tej wspólnoty oraz wspieranie ich aktywizmu (tzw. senior fellows network, skrót: SFN) jest jednym z naszych głównych priorytetów. Jak to działa w praktyce?

Absolwentki i absolwenci programów edukacyjnych sieci Humanity in Action po ukończeniu danego programu mogą dołączyć do sieci absolwentów i tym samym kontynuować rozwijanie wiedzy i umiejętności. W zależności od swoich preferencji mogą uczestniczyć w różnych programach stażów zagranicznych, stypendiach czy innych inicjatywach wpisujących się w misję i cele sieci Humanity in Action, które sieci absolwentów organizują, często we współpracy z oddziałami Humanity in Action. Mogą też podjąć się zadania liderki/lidera sieci absolwentów HIA w danym kraju. W 2006 r. HIA Polska zainicjowała powstanie sieci absolwentów w Polsce i na Ukrainie. Obecnie takie sieci działają w 10 krajach: Belgii, Bośni, Danii, Francji, Holandii, Niemczech, Polsce, Stanach Zjednoczonych, na Ukrainie i w Wielkiej Brytanii.

Jak pokazuje badanie oddziaływania HIA na uczestników swoich projektów około 60 % członkiń i członków sieci absolwentów stwierdziło, że uczestnictwo w tej sieci w znaczący sposób wpłynęło również na ich dalszy rozwój zawodowy.

Jeśli chodzi o stronę instytucjonalną, to sieci absolwentów są niezależne od poszczególnych organizacji Humanity in Action i działają albo jako sformalizowane stowarzyszenia lub też jako nieformalne grupy (np. w Polsce i na Ukrainie). Pracownicy organizacji Humanity in Action wspierają merytorycznie i instytucjonalnie liderów sieci absolwentów, zaś jej członkowie są w stałym kontakcie ze sobą za pośrednictwem m.in. sieci intranet HIA Connect.

Sieć aktywistów: jesteś tym, kogo spotykasz

Poza wspólnym działaniem oraz rozwijaniem umiejętności aktywistycznych i liderskich uczestnictwo w działaniach sieci absolwentów jest również ważnym doświadczeniem interpersonalnym. Jak ujmuje to Artur Wieczorek jeden z liderów polskiej sieci absolwentów: „Obok wiedzy i umiejętności, trzecią najważniejszą cechą która definiuje człowieka współcześnie, są ludzie, których zna i których spotkał na swojej drodze. Od tego, kogo znamy, będzie zależała – czy tego chcemy, czy nie – nasza optyka patrzenia na świat, poglądy, kariera czy możliwość wpływania na zmianę świata”. (str. 23)

Uczestnictwo i współtworzenie sieci absolwentów pokazuje, że podstawą wspólnego działania jest otwartość szczególnie na odmienne perspektywy i podejścia do problemów społecznych. Marta Kozłowska, jedna z liderek polskiej sieci absolwentów oraz długoletnia członkini sieci podkreśla: „Poznałam niesamowitą liczbę wspaniałych, ciekawych, inteligentnych osób, którym zależy na tym, żeby świat był lepszy, i które chcą coś w tym kierunku zrobić. Przy czym nie są to tylko takie słodkie znajomości. Często poruszamy tematy trudne, bolesne i sprzeczamy się. To bardzo wzbogaca, ale też uczy tego, że moja prawda może i jest mojsza, ale niekoniecznie zawsze musi być prawdziwa.”